Achter het pakketje wat jij ontvangt schuilt natuurlijk een verhaal! Dit beleef ik op mijn eigen manier en ik haal heel veel positieve energie uit het bezig zijn met het blij maken van jonge moeders. Kijk je gezellig mee?

Het begon allemaal in Januari 2018 toen ik er achter kwam dat ik zwanger was. Ik was toen 16 jaar. Deze quote heeft mij op een of andere manier altijd geholpen om op een positieve manier te kijken naar het hebben van een kindje op jonge leeftijd. Daarom is dit de quote die ik als eerste met jullie deelde in de facebookgroep van Samen sterk voor tienermoeders.

Het begin. een lekkere impulsieve actie!

Na een lekkere impulsieve actie waarbij ik rondjes ben gaan rijden door Ermelo, Nijkerk, Harderwijk, Nunspeet, 't Harde, Elburg, Doornspijk, Uddel en Elspeet had ik vier auto's propvol spullen. 

Eén probleem.... Er was geen opslag. Dus moest mijn slaapkamer dienen als opslag. Na een paar weken stond niet alleen dit vol, maar ook het pad wat je links op de foto ziet en stond echt alles tot aan het plafond volgebouwd. Dit kon natuurlijk niet zo, Vinz en ik moesten ook normaal kunnen slapen!

Stichting of stoppen? Doorgaan natuurlijk!!

Dus met hulp van mijn vader kochten we 60 vochtvrije boxen. Hier kon ik alles gesorteerd in opslaan wat ik had verzameld. 
Alle donaties werden naar de woonkamer verplaatst, daar kon ik alles rustig uitzoeken.

Maar dan? De volgende stap!

Maarja.. Al die spullen hebben was heel leuk, maar ze moesten ook aangeboden worden. Dus bouwde mijn zus de eerste prachtige opzet van deze website waarin ik zelf lekker verder kon puzzelen en me nog steeds uit kan leven!

Uitzoeken, aanbieden, inpakken, verzenden

Ondertussen moest het verzenden van de pakketten doorgaan. Vaak zette ik de doosjes die op de post moesten op de buggy en ging samen met Vinz richting de winkel waar ze gebracht moesten worden.
Ook bleven/blijven de donaties binnen stromen, dit is altijd een hele klus om uit te zoeken. Alles moet op maat worden gelegd en overal moet een foto van worden gemaakt.

Maar waar laat je dat?

Niet alles kon in huis blijven staan, we hadden ook geen kamer over in huis dus hebben we de schuurzolder opgeruimd en deze als opslag gebombardeerd.
Dit was een kleine ruimte, maar ik redde het net met alle spullen die ik had om het in de boxen te krijgen en om daar de pakketten klaar te maken.

In de winter was het wel heel erg koud en zomers natuurlijk bloedheet. De nok van het zoldertje is zo'n 1,90m dus ik kon er met mijn 1,80 net staan.

Ohoh.... overzicht kwijt...

Na een half jaar was ik het overzicht totaal kwijt... Door alle nieuwe donaties en de, eigenlijk te kleine ruimte, had ik het niet meer op een rijtje... Dus in augustus 2021 ALLE spullen naar beneden gehaald om uit te zoeken. In 3 weken tijd heb ik met hulp van wat vriendinnen en een lieve meid die haar maatschappelijke stage hiervan maakte alle spullen kunnen uitzoeken en opnieuw kunnen fotograferen.

Uizoeken, aanbieden, inpakken en verzenden... het ging gewoon door!

En nadat alles weer lekker was uitgezocht kon het versturen ook weer verder gaan! 
Met de gekregen flyers kan ik de pakketten wat meer personaliseren, gaaf he!!

Maar hoe krijg je dan bekendheid?

En dan... Ruimte te kort... Verhuizen dan maar!

Toch werd de schuurzolder echt te klein...
Dus regelden we een nieuwe ruimte dichtbij huis waar ik verder kan groeien!

En een nieuwe ruimte betekende domweg alles weer van de zolder... opladen... en gaan!!
Gelukkig hielpen mijn vader, broertje en vriend me... Dat zijn toch weer 6 sterke armen extra!

Gelukkig zijn er genoeg mensen die me willen helpen om bekendheid te krijgen!